سلام اگر از مشتریهای ما واز خوانندگان مطالب ما بوده باشید در مطلب مورخه 92/7/16قول داده بودیم که در رابطه با سرنوشت گوسفندی که برا پروار می بستن به وقتش توضیح بدیم.و حالا وقتش رسیده : اگه خاطر مبارکتون باشه گفتیم که کهره را می کشتند و با گوشتش حلیم نذری درست می کردند.و اما گوسفندرا مدت بیشتری یعنی تا اواخر ابان و اوایل اذر نگه می داشتند و خوب بهش میرسیدند تا حتی الامکان فربه و چاق بشه . بعد اون را میکشتند و گوشت اون رو کنجه کنجه کرده در دیگ بزرگی میریختند و با مقدار ی اب می پختند وقتی گوشت به قدر کافی می پخت و ابش تموم میشد و روغن اون در میومد تعدادی نون ضخیم

که از قبل پخته و اماده کرده بودن و بهش بزله (BOZLE)میگفتند توی دیگ مینداختند و توی روغن چرب میکردند .مقداری گوشت پخته که دیگه بهش میگفتند قورمه را برمی داشتند و با نونای چرب همه اعضای خانواده با حضور بزرگترها شام مفصل و خوشمزه ای

می خوردند .شکمبه همین گوسفند را تمیز میشستند و قرمه هارو داخل اون میریختند و مقداری روغن که از لاشه یا از دنبه گوسفند گرفته شده بود داغ میکردندو روی قورمه ها داخل شکمبه میریختند تا هوایی در اون باقی نمونه و درب شکم را با نخ محکم

می بستند.این شکمبه را که حالا بهش میگفتن کم(KOM  )قورمه درجای خنکی میذاشتند تا روغنش سرد بشه و کاملا ببنده .اون را در جای خشک و خنک نگه میداشتند و در طول زمستان و اوایل بهار برای درست کردن انواع غذاهای خوشمزه از این قورمه استفاده می کردند.

این اتفاق در کوتاهترین روزهای سال می افته و این روزها به خاطر کوتاه بودنشون به روزهای کم شورو KOM.SHOOROO)) معروفند.حکایتش اینه که یه زنی صبح میره سر جوی اب که شکمبه (کم) گوسفند پرواری را  بشوره و تمیز کنه و وقتی که برمیگرده روز تموم شده بود.

این عمل در زمانی اتفاق می افتاد که یخچال و فریزر نبود و در بیشتر مناطق خصوصا در روستا ها در فصل سرما و یخ بندان زمستان دسترسی به قصابی و تهیه گوشت به این راحتی نبود لذا هر خانواده ای گوسفندی را قورمه می کردن و به این طریق گوشت را تا مدت زیادی نگه می داشتند و از اون استفاده می کردند .

تخم مرغ و قورمه/ قاتق بنه /قاتق قره/دمپخت سیرموک/قاتق هکل(قارچ) /خورش شنبلیله و.... از غذاهای بسیار خوشمزه ای هستند که با استفاده از قورمه درست میشن . دهنتون آب افتاد نه ......... یاد صفای قدیما به خیر